Engelandvaarders

Vrijdags gaan we vroeg weg, we hebben namelijk een reis van minimaal 4 1/2 uur voor de boeg. De reis verloopt voorspoedig, we genieten van het uitzicht. Het eerste deel van de reis gaat tussen het Lake District en Yorkshire Dales door. Op 1/3 stoppen we even om de benen te strekken en ons cafeine gehalte op peil te houden. We denken dat deze eerste stop op 1/3 is, maar we waren vergeten de kilometeres in mijlen om te zetten. Dat was een grote meevaller.


De camping waar we onze tent opzetten is een oud trein station. Onze tent staat op het perron.









De reden voor het weekendje weg is de trouwerij van Ben Pearson en Kerry Macpherson. Vol verwachting gaan we er heen, niet wetend wat ons te wachten staat. Daar aangekomen blijkt de helft van de mannelijke gasten in een Kilt aanwezig te zijn: een echte Schotse bruiloft dus.


Zelfs de bruidegom moest eraan geloven, ondanks dat hij geen echte Schot is. Hij vertelde ons dat hij niet met zijn vrouw mocht trouwen als hij geen kilt zou dragen.


Van de kerk naar de feest locatie wordt het bruidspaar op traditionele wijze begeleid.


Even een praatje maken met de bruidegom.



Ik dacht dat het twee families waren...
We hebben nog even staan praten met de doedelzak speler, hij wist van bijna elke kilt de familienaam. Al pratend kwamen we erachter dat het schots (of wat de officiele naam ook mag zijn) op het Fries lijkt.



‘s Avond wordt er door alle leeftijden flink gedanst.



Wat is een feest zonder een glas whisky (we zijn immers in Schotland) en een sigaar.


Op zaterdag wil Annewieke graag de zee zien en een strandwandeling leek haar de beste optie. Maar de plek waar we eerst heen gingen veel erg tegen. In de verte zien we een berg en dat lijkt ons veel leuker.

Kijk, de zee op afstand is best gaaf.



Limburg aan de zee....



Gelukkig nog een strand gevonden met schelpen.



Even genieten van het uitzicht.





Omdat we toch in de buurt gaan we bij Sijiong en Lili op bezoek. Elbert kent hen nog van de tijd dat hij stage liep in Stoke. We krijgen een echte chinese maaltijd opgediend. Als je goed kijkt kan je op het bord links de kippenpoten zien liggen. Dat was nog niet het ergste. Na het gebed legt Lili ze op haar bord en doet daar ook nog de kop bij. Annewieke keek maar snel de andere kant op, toch mocht ze nog meemaken dat Lili de kam van de kop trok en op die at.




Zondagochtend pakken we onze spullen weer in en gaan we in Edinburgh naar de kerk. We bezoeken daar de Free Church of Scotland. In de dienst wordt er aandacht gegeven aan de armoede in de wereld, hiermee inspelend op de actualiteit die buiten aan de gang is.

Daar rijdt je dan op de snel weg (25miles per uur), hopen maar dat we niet al te laat thuis komen.