dinsdag, juni 28, 2005
een heerlijk studenten bezoek
Zo de kop is eraf, de eerste bezoekers zijn geweest.
Zaterdag hebben we gewandeld. Elbert dacht te weten waar hij zijn moest dus kregen we de toeristische route. Daardoor kwamen we helemaal aan de andere kant van het Peak District. Uiteraard kon dat de pret niet minderen, want zo konden we nog meer genieten van het mooie platteland dat daar te vinden is. Bovendien is het toch laat donker dus we hadden de tijd.
We hadden gekozen voor de Dark Peak Area van het Peak District.
Door de donkere stenen en de 'peat' kleurt het water donker.
Nu is het nog wel makkelijk om over te steken...
Af en toe een pauze nemen, de jongens moeten natuurlijk een leuk plekje uitzoeken.
Soms moeten de sterke mannen even een handje helpen.
Boven op de berg (497m) dat was een lekkere klim, met spoorzoeken en al, want de paden zijn niet altijd gemakkelijk te vinden. Als je hier op de grond springt voel je de de aarde onder je trillen.
We moeten wel doorlopen, want de vliegjes zijn niet zo heel erg plezierig.
Onderweg moeten we even stoppen, want ook de bestuurder wilde utigebreid kunnen genieten van deze prachtige zonsondergang.
Het resultaat van die irritante vliegjes. Ondanks een vest zijn beide schouders flink toegetakeld. Daar heeft Annewieke dus nog een hele week plezier van...
De zondag lekker rustig aangedaan, nog even in de tuin gezeten. We hebben absoluut niet burgelijk gedaan, want we aten elke keer pas na 10 uur 's avonds (we hebben namelijk besloten dat als je burgelijk bent je niet zo laat eet). En dan nu terug naar het burgerlijk bestaan.
Zaterdag hebben we gewandeld. Elbert dacht te weten waar hij zijn moest dus kregen we de toeristische route. Daardoor kwamen we helemaal aan de andere kant van het Peak District. Uiteraard kon dat de pret niet minderen, want zo konden we nog meer genieten van het mooie platteland dat daar te vinden is. Bovendien is het toch laat donker dus we hadden de tijd.
We hadden gekozen voor de Dark Peak Area van het Peak District.
Door de donkere stenen en de 'peat' kleurt het water donker.
Nu is het nog wel makkelijk om over te steken...
Af en toe een pauze nemen, de jongens moeten natuurlijk een leuk plekje uitzoeken.
Soms moeten de sterke mannen even een handje helpen.
Boven op de berg (497m) dat was een lekkere klim, met spoorzoeken en al, want de paden zijn niet altijd gemakkelijk te vinden. Als je hier op de grond springt voel je de de aarde onder je trillen.
We moeten wel doorlopen, want de vliegjes zijn niet zo heel erg plezierig.
Onderweg moeten we even stoppen, want ook de bestuurder wilde utigebreid kunnen genieten van deze prachtige zonsondergang.
Het resultaat van die irritante vliegjes. Ondanks een vest zijn beide schouders flink toegetakeld. Daar heeft Annewieke dus nog een hele week plezier van...
De zondag lekker rustig aangedaan, nog even in de tuin gezeten. We hebben absoluut niet burgelijk gedaan, want we aten elke keer pas na 10 uur 's avonds (we hebben namelijk besloten dat als je burgelijk bent je niet zo laat eet). En dan nu terug naar het burgerlijk bestaan.
