dinsdag, juli 25, 2006
Warme gezellige zomerdagen
Jan en Annemieke komen ons voor de tweede keer bezoeken, zij zijn de eerste november dat we hier woonden geweest. Elbert haalt ze op van het vliegveld en Annewieke blijft door de warmte min of meer gedwongen thuis.
Omdat het vrijdags het de koelste dag zal worden waar we willen gaan wandelen, besluiten we de wandeling niet uit te stellen tot zaterdag.
We gaan naar Bowness-on-Windermere, in het Lakedistrict bij het meer Windermere.
Na een aardige klim even rusten en genieten van het uitzicht.
Annewieke moet nog even met haar dikke buik de klim naar Jan en Annemieke maken.
Even uitrusten.
De natuur bewonderen en zien hoe de insecten elk een eigen plekje hebben (of veroveren)
We komen terug met een halve zool...
Een tweede wandeling zit er niet meer in en bovendien is het ondertussen (tegen de verwachtingen) in toch te warm geworden voor Annewieke om nog een wandeling te maken.
Daarom zoeken we ons toevlucht aan de waterkant.
Waar is mama nou??
Ow daar is ze.
Als afsluiter van ons bezoek aan Ambleside gaan we uit eten in Sheila's cottage. Wat ons voorziet in een wat meer engelse maaltijd.
Zaterdag doen we het lekker rustig aan. Elbert moet natuurlijk wel de gelede schade inhalen, dus die zit te ploeteren achter de computer.
We doen lekker decadent en gaan voor een tweede maal uit eten. Dit keer bij de Indier
Omdat het vrijdags het de koelste dag zal worden waar we willen gaan wandelen, besluiten we de wandeling niet uit te stellen tot zaterdag.
We gaan naar Bowness-on-Windermere, in het Lakedistrict bij het meer Windermere.
Na een aardige klim even rusten en genieten van het uitzicht.
Annewieke moet nog even met haar dikke buik de klim naar Jan en Annemieke maken.
Even uitrusten.
De natuur bewonderen en zien hoe de insecten elk een eigen plekje hebben (of veroveren)
We komen terug met een halve zool...
Een tweede wandeling zit er niet meer in en bovendien is het ondertussen (tegen de verwachtingen) in toch te warm geworden voor Annewieke om nog een wandeling te maken.
Daarom zoeken we ons toevlucht aan de waterkant.
Waar is mama nou??
Ow daar is ze.
Als afsluiter van ons bezoek aan Ambleside gaan we uit eten in Sheila's cottage. Wat ons voorziet in een wat meer engelse maaltijd.
Zaterdag doen we het lekker rustig aan. Elbert moet natuurlijk wel de gelede schade inhalen, dus die zit te ploeteren achter de computer.
We doen lekker decadent en gaan voor een tweede maal uit eten. Dit keer bij de Indier
donderdag, juli 20, 2006
Babyshower
Afgelopen dinsdag werd Annewieke samen met Elisabeth verrast door Monika. Monika had namelijk alle vrouwen van de gemeente uitgenodigd voor een babyshower.
We begonnen de maaltijd met lekkere hapjes, want zoals je weet moeten zwangere vrouwen goed eten.
Daarna werden er een aantal spelletjes gedaan. Zo moesten er twee personen geblindoekt een babypop aankleden en een luier om doen. Uiteraard moesten twee aanstaande grootmoeders hun kwaliteiten tonen. De twee zwangere vrouwen moesten 250 ml Up zo snel mogelijk uit een flesdrinken. (foto volgt nog)
Na alle spelletjes en verhalen begon de babyshower en dit is het resultaat:
We begonnen de maaltijd met lekkere hapjes, want zoals je weet moeten zwangere vrouwen goed eten.
Daarna werden er een aantal spelletjes gedaan. Zo moesten er twee personen geblindoekt een babypop aankleden en een luier om doen. Uiteraard moesten twee aanstaande grootmoeders hun kwaliteiten tonen. De twee zwangere vrouwen moesten 250 ml Up zo snel mogelijk uit een flesdrinken. (foto volgt nog)
Na alle spelletjes en verhalen begon de babyshower en dit is het resultaat:
woensdag, juli 19, 2006
2 weken fijn bezoek
Na Mathildes trouwerij gaat Allard met ons mee naar Engeland.
eps verkeerd Bij de douane hebben we nog wel even moeten lachen: Allard en Annewieke waren er al voorbij. Elbert droeg twee rugzakken (1 op de buik en 1 op de rug). Vraagt de douane aan Elbert quasi serieus: heb je nog een kind op je rug? Zegt Elbert doodleuk: Nee, die draagt mn vrouw, dus ik heb de rugzakken! Schrikt die man toch even, want hij had in de gaten dat ik dat was, en ik was er al doorgelaten.
Voor de zaterdag in het midden van Allard's verblijf hier plannen we een dagje om ergens te gaan wandelen. Annewieke had tegen Allard gezegd dat het maximaal 2 uur rijden mocht zijn, dus heeft hij een aantal wandelingen uitgezocht. Elbert denkt dat die wandelingen maar 1 1/2 uur rijden zijn dus worden er nog een aantal anderen geselecteerd. Uiteindelijk valt de keus op een wandeling ten oosten van "The Wash".
Na twee uur rijden hebben we even een pauze nodig
en na 3 1/2 uur rijden komen we eindelijk op onze bestemming. Ach we zullen maar zeggen dat tijd relatief is. Gelukkig kunnen we ons in dit gebied en in het gebied waar we het laatste uur gereden hebben ons wel thuis voelen: we rijden namelijk door South Holland, en het had ook echt wel iets weg van het Nederlandse landschap.
We beginnen onze wandeling aan het strand.
Snap jij hier nou wat van??
We moesten de Loverslane hebben.
Af en toe even op elkaar wachten.
We zouden door het mooiste gebied van de wandeling moeten komen. Een dal wat een beschermd natuur gebied is, met de traditionele schapen van dat gebied.
Wij zijn niet heel erg onder de indruk van het gebied, de zee vonden we mooier en we hebben wel mooiere plekken in Engeland gezien.
Annewieke is al een beetje moe en heeft dikke voeten, dus die blijft op een bankje zitten.
Elbert en Allard maken de wandeling af en zullen met de auto terug komen.
En dan de beloning :)
Dinsdags gaan we naar Kevin en Anji voor een potje croquet en bbq.
Donderdag gaan Allard en Annewieke samen met Monika en Joanne naar het National Sealife Museum in Birmingham.
De waterdieren die we konden bekijken:
Door een tunnel en dan kon je overal om je heen vissen zien en twee schildpadden.
Dan is het weer tijd voor Allard om naar Nederland terug te gaan. Na wat moeilijkheden met de ticket zijn ze toch nog zo vriendelijk hem aan boord te nemen.
eps verkeerd Bij de douane hebben we nog wel even moeten lachen: Allard en Annewieke waren er al voorbij. Elbert droeg twee rugzakken (1 op de buik en 1 op de rug). Vraagt de douane aan Elbert quasi serieus: heb je nog een kind op je rug? Zegt Elbert doodleuk: Nee, die draagt mn vrouw, dus ik heb de rugzakken! Schrikt die man toch even, want hij had in de gaten dat ik dat was, en ik was er al doorgelaten.
Voor de zaterdag in het midden van Allard's verblijf hier plannen we een dagje om ergens te gaan wandelen. Annewieke had tegen Allard gezegd dat het maximaal 2 uur rijden mocht zijn, dus heeft hij een aantal wandelingen uitgezocht. Elbert denkt dat die wandelingen maar 1 1/2 uur rijden zijn dus worden er nog een aantal anderen geselecteerd. Uiteindelijk valt de keus op een wandeling ten oosten van "The Wash".
Na twee uur rijden hebben we even een pauze nodig
en na 3 1/2 uur rijden komen we eindelijk op onze bestemming. Ach we zullen maar zeggen dat tijd relatief is. Gelukkig kunnen we ons in dit gebied en in het gebied waar we het laatste uur gereden hebben ons wel thuis voelen: we rijden namelijk door South Holland, en het had ook echt wel iets weg van het Nederlandse landschap.
We beginnen onze wandeling aan het strand.
Snap jij hier nou wat van??
We moesten de Loverslane hebben.
Af en toe even op elkaar wachten.
We zouden door het mooiste gebied van de wandeling moeten komen. Een dal wat een beschermd natuur gebied is, met de traditionele schapen van dat gebied.
Wij zijn niet heel erg onder de indruk van het gebied, de zee vonden we mooier en we hebben wel mooiere plekken in Engeland gezien.
Annewieke is al een beetje moe en heeft dikke voeten, dus die blijft op een bankje zitten.
Elbert en Allard maken de wandeling af en zullen met de auto terug komen.
En dan de beloning :)
Dinsdags gaan we naar Kevin en Anji voor een potje croquet en bbq.
Donderdag gaan Allard en Annewieke samen met Monika en Joanne naar het National Sealife Museum in Birmingham.
De waterdieren die we konden bekijken:
Door een tunnel en dan kon je overal om je heen vissen zien en twee schildpadden.
Dan is het weer tijd voor Allard om naar Nederland terug te gaan. Na wat moeilijkheden met de ticket zijn ze toch nog zo vriendelijk hem aan boord te nemen.
